IV. Wystawa Krajowa w Poznaniu

Dla uczczenia 10 rocznicy odzyskania niepodległości w 1929 r. w Poznaniu zorganizowana została Powszechna Wystawa Krajowa (PKW), której głównym twórcą był Eugeniusz Kwiatkowski. Wystawa ta cieszyła się dużym powodzeniem i uznana została za wielkie wydarzenie roku.

Kiedy wszystko z taką glorią udało się - wspomina dyrektor PWK Stanisław Wachowiak - słusznie mógł ówczesny minister Eugeniusz Kwiatkowski, największy wówczas "motor" w często zmieniających się rządach, wygłosić swoje piękne przemówienie o "prawie zwycięstwa".Był to także i jego triumf, bowiem nieliczni tylko wiedzieli, ile homeryckich bojów stoczył w Radzie Ministrów, aby postawić na swoim. Premierowie się zmieniali, on był wówczas jedyną trwałą pozycją w gabinetach.

Powodzenie Pwszechnej Wystawy Krajowej Kwiatkowski traktował jako własny sukces. W dniu 26 maja 1929 r. wygłosił na poznańskiej wystawie odczyt, w którym rzetelnie i rzeczowo przedstawił osiągnięcia i braki polskiej gospodarki. Apelował o dyscyplinę społeczną i zaufanie dla działań rządu.

Jestem głęboko przekonany, że to wszystko, co przemówi od tego dnia - mówił - z obszaru wielkiej Wystawy Poznańskiej, będzie rewelacją, zdumiewającą niespodzianką zarówno dla obcych, zagranicznych gości, jak i dla własnego społeczeństwa. Pochłonięte troskami, zawodami, niedomaganiami bieżącej chwili, traci ono możność szczegółowego syntetyzowania wielkich procesów dziejowych, procesu sumarycznej, zbiorowej walki, prawa energii i postępu przeciwko prawom oporu i bezładności.

Po zamknięciu wystawy Kwiatkowski zaprosił wszystkie Izby Przemysłowo-Handlowe w Polsce na zjazd odbywający się 7-8 października 1929 r.

Rola państwa we współdziałaniu dla rozwoju sił gospodarczych ustawicznie rozszerza się i wzrasta. Zagadnienia gospodarcze stawiają je coraz częściej w sprzeczności z jego tendencjami politycznymi. Pomiędzy państwami w poprzek ich granic, wyrastać poczynią nowe państwa, państwa żelaza, węgla,nafty, produktów chemicznych, kauczuku, bawełny, cynku, cementu, cukru i wielu innych, mające swoja własną politykę i własne cele. Ci, którzy chcą wolności obrotu towarowego w zakresie produktów gotowych, przeciwstawiają się wolności obrotu i wymiany surowców, kredytów lub ludzi.

7 września 1929 r. Kwiatkowski dokonał uroczystego otwarcia Targów Wschodnich we Lwowie.

Jeśli więc Poznań - mówił na inauguracji - zobrazował siły potencjalne Polski, jeżeli stworzył wielką akademię, uczącą społeczeństwo nasze szacunku dla trwania polskiego i polskiej pracy, uczącą zdrowego patriotyzmu gospodarczego, mówiącą dobitnie i realnie nie tylko o możliwości i celowości, ale o prawdzie i zdrowiu, postępie i rozwoju samowystarczalności produkcji naszej w wielu dziedzinach, to Lwów chce przemienić te wartości potencjalnie kinetyczne, chce zarówno produkcję polską, jak i napięcie potrzeb rynku wewnętrznego rzucić w wir handlu międzynarodowego, w tę potężną przetwórnię wartości ekonomicznych, które pod napędem pracy i energii ludzkiej tworzą nowe bogactwo, nowe walory i nowe warunki życia.

Z zadowoleniem odnotował gotowość Związku Radzieckiego w 1929 r. do rozszerzenia kontaktów gospodarczych z Polską. Targi Lwowskie służyć miały zdynamizowaniu tych kontaktów.

Dla Kwiatkowskiego Lwów to było miasto młodości, najpiękniejszych wspomnień, a w latach 1928-1930 także miasto obowiązków poselskich.