- rocznica wybuchu Powstania Styczniowego
Zgniotą nas tyrany – powstaniem na nowo!
I naostrzym znowu zardzewiałe noże!
I ginąc za Ciebie, Wolności-Królowo,
Znów modlić się będziem krwią i łzami Boże!
Henryk Merzbach
Społeczność Zespołu Szkół nr 2 im. E. Kwiatkowskiego w Puławach społeczność upamiętniła wybuch Powstania Styczniowego. Za sprawą młodzieży, pod kierunkiem polonistki Małgorzaty Lorek, powstała prezentacja multimedialna udostępniona na potrzeby wychowawców oraz uczniów, która w ciekawy sposób przypomniała zebranym o 162. rocznicy tego ważnego wydarzenia dziejowego. W atrakcyjnej formie przypomnieliśmy sobie genezę, przebieg oraz skutki Powstania Styczniowego.
Powstanie Styczniowe, które wybuchło w nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku, było największym polskim zrywem niepodległościowym w XIX wieku. Domagano się swobód narodowych, ustępstw ze strony caratu na rzecz Polaków. Bezpośrednią przyczyną rozpoczęcia walk z rosyjskim zaborcą była branka – przymusowy pobór do carskiej armii - ogłoszona na terenie Królestwa Polskiego w styczniu 1863 roku. Na czele sił powstańczych kolejno stali: Ludwik Mierosławski, Marian Langiewicz, a także najważniejszy dyktator Romuald Traugutt – mimo że przed wybuchem powstania nie był mu przychylny i, jako zwolennik stronnictwa „białych”, popierał hasła pracy u podstaw oraz organizowania pokojowych patriotycznych manifestacji zamiast walki zbrojnej.
Powstanie Styczniowe zakończyło się dla nas porażką. Na terenie Królestwa Polskiego m.in. wprowadzono stan wojenny, kilkadziesiąt tysięcy uczestników powstania dotknęły zsyłki na Syberię, przyspieszono rusyfikację, zlikwidowano pozostałości autonomii Królestwa Polskiego, konfiskowano majątki szlacheckie, zastosowano represje wobec Kościoła katolickiego i unickiego, zlikwidowano Szkołę Główną. Działania te zapoczątkowały długofalową i wielowymiarową walkę z szeroko rozumianą polskością. Mimo upływu 162 lat, ślady tamtych wydarzeń są wciąż obecne w zbiorowej pamięci, przez co kształtują naszą tożsamość narodową.
Agnieszka Gawinek